నిన్ను కలిసాకే తెలిసిందిస్నేహం నిజస్వరూపంనీతో మాట్లాడాకే వదిలిందిఅనాదిగా నన్నంటి విడువనితాపం కొన్నాళ్లక్రితం మనం అజ్ఞాతవాసులంకానీ… ఇప్పుడు!మన ఇరువురి చిరునామా ఒక్కటేఅదే స్నేహం ఎడారి మొక్కలుగావుండే మనముఎల్లలు దాటిన అనుభూతినిపొందుతామనినేనెప్పుడూనా ఊహల పొలిమేరల్లోకి కూడా నేను అడుగుపెట్టలేదు నా జీవనయానంలోఅటకెక్కించిన మధురస్మ ృతులుఎలా విప్పమంటావు! ఐనాకొంతమేరకు ప్రయత్నిస్తా.. నేను పడిన కష్టాలలో పేరు మాత్రమే నాదిఖర్మ అనుభవించేది నువ్వేసంతోష సరోవరంలో నన్ను మాత్రంతనివితీరా స్నానం చేయించేవాడివిచేతిలో చిల్లిగవ్వ లేకున్నామనం పస్తులున్న క్షణాలను …
Read More »